Το Παλαίκαστρο, του δήμου Ιτάνου βρίσκεται στο βορειότερο άκρο του Λασίθι, πάνω από τη Ζάκρο και κάτω από το Βάι. Πρόκειται για έναν μινωικό οικισμό ο οποίος άκμασε κατά την Υστερομινωική περίοδο (1550- 1220 π..Χ.). Είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του μινωικού πολιτισμού, μετά την Κνωσό αφού κατείχε έκταση σχεδόν πάνω από 90 στρέμματα.
Στο Παλαίκαστρο βρέθηκε το ιερό του Δικταίου Διός καθώς επίσης και ο χρυσελεφάντινος κούρος ο οποίος στεγάζεται στο Μουσείο της Σητείας.
Η ακμή της σε συνδυασμό με τον όλο και αυξανόμενο αριθμό του πληθυσμού, έκανε το Παλαίκαστρο να διατηρήσει επαφές τόσο με την Αίγυπτο, όσο και με τη Μ.Ασία. Η άνθηση της πόλης σημαδεύτηκε όμως από έναν καταστροφικό σεισμό το 1760 π..Χ Αυτό όμως δεν στάθηκε ικανό να εμποδίσει την ανοικοδόμηση της περιοχής. Η περιπέτεια του δεν σταματάει εδώ. Η πόλη πλήττεται για δεύτερη φορά από νέο καταστροφικό σεισμό αλλά και από πλημμύρες. Όμως, η πόλη άκμασε και πάλι. Πλούσιοι έμποροι έχτισαν ωραία, ευρύχωρα σπίτια, τις αποθήκες των οποίων γέμισαν με περίτεχνα κεραμικά και λίθινα αγγεία.