Στην Κρήτη ονομάζεται χοχλιός. Ο σαλίγκαρος ανήκει στην οικογένεια των Ελικοειδών. Είναι ερμαφρόδιτο, χερσαίο, γαστερόποδο, οστρακοφόρο. Το ελικοειδές όστρακό του είναι δεξιόστροφο. Όταν αισθάνεται κίνδυνο το όστρακό του είναι γι΄ αυτόν καταφύγιο. Ζευγαρώνουν με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και είναι και τα δύο άτομα δότες και λήπτες του σπέρματος. Σε λίγες μέρες γεννά το καθένα 60-90 αυγά, τα οποία τοποθετεί σε μια τρύπα στη γη. Σε 15-30 ημέρες εκκολάπτονται και αναπτύσσονται μόνα τους. Ζουν 2-3 χρόνια.
Κατά τις υγρές μέρες της άνοιξης και εφόσον δεν έχει ήλιο ή αέρα βγαίνουν για να τραφούν όλο το εικοσιτετράωρο. Τη διατροφή τους αποτελούν οργανικές ουσίες, ιδίως φυτικές. Κατόπιν ναρκώνονται κάτω από πέτρες η θάμνους. Το σάλιο τους έχει ασβέστιο βλεννώδες και, αν σπάσει το όστρακό του, το ασβέστιο του σάλιου το αναπλάθει. Ενδέχεται όλο το χρόνο να μη βγει από το όστρακό του.
Προχωρά έρποντας στο έδαφος κολλώντας με ένα βλεννώδες υγρό που εκρέει. Μπροστά στο σώμα του έχει 4 κεραίες και στο σημείο αυτό έχει και τα αισθητήρια όργανά του. Αν βγει έξω από το σώμα του φτάνει μέχρι και τα 6 εκατοστά, κατά ποικιλία, όμως, μπορεί να είναι μικρότερος.
Ζει σε εύκρατες ζώνες και σε υψόμετρο μέχρι 600 μέτρα. Έχει νόστιμο κρέας, το οποίο περιέχει θρεπτικά συστατικά. Οι χοχλιοί, όπως ονομάζονται στην Κρήτη, είναι άφθονοι σε πολλές περιοχές της του νησιού. Αποτελούν ένα ιδιαίτερα αγαπητό μεζέ για καλοφαγάδες και όχι μόνο. Οι χοχλιοί, μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους και η κάθε περιοχή της Κρήτης έχει τη δική της συνταγή. Για παράδειγμα, στα Χανιά μαγειρεύονται γιαχνί με πατάτες και κολοκυθάκια, ενώ στο Ηράκλειο τους μαγειρεύουν με πιλάφι με χοντρό (τραχανά) ή ρύζι. Επίσης, θεωρούνται νοστιμότατοι βραστοί, κυρίως όμως οι "λιανοί". Όμως, οι πιο νόστιμοι χοχλιοί από όλες τις συνταγές, είναι οι επονομαζόμενοι μπουμπουριστοί: οι χοχλιοί, πρώτα καθαρίζονται, βράζονται και μετά τοποθετούνται με το στόμιο προς τα κάτω σε ένα τηγάνι αφού πρώτα έχει πασπαλιστεί ο πάτος του με λίγο αλάτι και, κατόπιν, τους τηγανίζουμε για 5 λεπτά ανακατεύοντας συνέχεια. Μετά τους σβήνουν με ξύδι και αν θέλουν προσθέτουν αρισμαρί (δεντρολίβανο).Η συλλογή των χοχλιών πραγματοποιείται από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο, μετά από βροχή. Διατηρούνται ζωντανοί σε δροσερό και ευάερο μέρος και είναι καλύτερο να μαγειρεύονται μέχρι τον Σεπτέμβριο (για την ακρίβεια μέχρι τις πρώτες βροχές).